CHAPTER TWENTY-THREE
Czarina
NANG sumunod na umaga, nagising ako na may pakiramdam na parang may ibang tao sa tinitirhan namin nina Grace at Aria. Mabilis akong nag-ayos ng aking sarili saka lumabas sa kwarto na may bitbit na vase.
Maliit na vase lang iyon at tingin ko hindi 'man lang mapupuruhan nito ang kung sinuman itong hindi imbitadong bisita niya. Pero wala na akong ibang choice at itong hawak ko lang puwedeng gawing pang self defense. Nakalimutan ko iyong mga binigay sa akin ni Clarence sa suite dahil na rin sa mabilisang pagkilos ko. Iniisip ko pa kung babalikan ko iyon o bibili na lang uli ng bago.
Tuloy-tuloy akong lumakad hanggang sa marating ko ang kusina. Doon nakita ko si Clarence na abalang naghahanda ng kape para sa kanya.
“Clarence?” Hindi ba ako niloloko ng mga mata
