TULAD nga ng sinabi ko, the next
night na sinasabi ng magaling kong fiancé ay wala na akong naging kawala pa.
“Hon…” he kept on murmuring my
name like a hungry lion while attacking my neck.
Pinipikit ko na lamang ang aking
mga mata at pilit na dinadama siya. Ang bawat mga halik at haplos niya, and as
I say, everytime I do so, si Rael talaga ang naaalala at nakikita ko.
It was as if Rael could take me
to places I’ve never been before and only he, could make me feel that way.
Isang pakiramdam ng makamundong pagnanasa at paghahanap na dapat ay fiancé ko
nararamdaman ko pero hindi eh, nararamdaman ko ang ganoon sa iisang tao lang,
sa iisang lalaki sa puso ko. At si Rael ‘yon.
A week past, at nakabalik na rin
si Rael dito sa Maynila. Nagulat pa ako nang maabutan siya sa hapon pagka
