"Yes Mommy. Opo, 'wag po kayong mag-alala sa akin, kaya ko naman po ang sarili ko," sagot ko sa aking inang nag-aalala sa akin dahil nag-iisa ako ngayon sa bahay ni Anton, o mas tamang sabihin na sa bahay naming dalawa.
Dalawang bwan na yata simula ng bigyan ko ulit siya ng pagkakataon na pumasok sa buhay ko, sa buhay ng magiging anak ko na magiging anak n'ya na rin dahil ipinangako niyang ituturing nyang sa kanya ang anak namin ni Gael.
Pagkatapos kong pumayag noon na maging kami ulit ay wala na s'yang inaksayang oras pa at inaya n'ya na rin akong magsama kami sa isang bubong.
Pumayag ako dahil nakita ko naman kung gaano s'ya ka-sincere sa akin. Sa ilang bwan naming pagsasama masasabi kong tama ang naging desisyon ko na pagbigyan s'ya. Napakabuti n'ya sa akin, palagi niyang inaalala
