Andun siya. Ang pinakahuling taong gusto kong makita. Nakatayo habang matiim na nakatingin sa amin - lalo na sa akin.
Pakiramdam ko huminto ang pagtibok ng puso ko. Hindi ko inaasahang sa unang araw pa lang ng pagdating ko ay magkikita na kami. Hindi ako handa.
Sa tingin ko mas lalo siyang gumwapo. Kahit na medyo hindi nakakapag-ahit. Parang pumayat siya ng konti at parang haggard ang mukha.
Naalarma ako nung tiningnan niya ang buhat kong si Cassandra. Mabuti na lang at tulog na ito sa balikat ko at nakapaling ang mukha niya sa leeg ko.
Bakit naman kasi inuna ko pa siyang pagmasdan kaysa itakas ang anak ko sa pagmamasid niya Walang nakapagsalita sa aming lahat. Parang bang biglang tumigil ang ikot ng mundo.
"T-tara na Hannah. Gusto ko na
