Chapter Twenty-seven
Mahigpit na nakatali sa headboard ng kama ang mga kamay ko. Habang si Governor Lucca ay nakapusisyon na sa pagitan ng mga hita ko. Matiim na nakatitig sa akin.
"Hindi na ako hihinto kahit umiyak ka pa, Yunako." Seryosong ani nito. "Tigas na tigas na ako. Kailangan na nating makaraos."
"You can make pasok na your d**k---" nasa bukana na naalis pa tuloy dahil sa tawa nito. "Stop laughing, Governor. I'm so kinakabahan na nga---"
"Okay, Yunako." Nakuha pa nitong abutin ang labi ko't hinalikan ako. Saka niya hinawakan ang balakang ko't dahan-dahan nang umulos. Dahan-dahan man or mabilis... nothing changed. Masakit.
"Bilisan mo na lang, gov! Masakit pa rin naman kahit anong maging kilos mo." Naiiyak na ani ko. Bumilis naman ang pag-ulos nito. Mapapamura pa ang lalaki
