"Tama na, Farrah. Makakasama sa iyo ang labis na pag-iyak," alo ni Sir Blue sa akin habang haplos niya ako sa aking ulo. Patuloy naman ako sa malakas kong pag-iyak dahil sa wakas ay nakahanap na ako ng aking kakampi. Wala akong kakampi kanina ng pinagmamalupitan ako ni Senyora Venice. Walang magawa sina Ate Beth at Ate Mizty dahil alam nilang madadamay sila sa galit ni Senyora Venice. Tanging si Sir Blue lang ang matatakbuhan ko sa mga oras na ito at tama ako ng pinuntahan na tao dahil panatag ang loob ko na narito ako.
"P-paano na ako, Sir Blue? Ayaw talaga sa akin ng mga—"
"Shhhh!" kaagad naman niyang putol sa aking sasabihin. "Huwag kang mag-isip ng ganyan. Alam kong magiging maayos din ang lahat…"
Umiling ako habang patuloy sa pagtangis.
"Hindi na magiging maayos ito…ayaw sa akin n
