Chapter 21: Don't Cry

1242 Words

"Mom?" Gusto ko syang yakapin pero hindi ko ginawa. Hindi ako si Audrey Style kapag ginawa ko yun. "Audrey, my daughter." At sya ang yumakap sakin. Hindi ko sya niyakap pabalik. Hinintay kong bumitaw sya sakin bago ako umupo sa sofa. Acting normal kahit sa totoo lang ay gustong gusto ko ng magwala sa harapan nila. Pinanood nila ako at ni Lawrence. Inilibot ko ang mata ko sa paligid na parang ito ang unang beses na nakapunta ako rito. "Maiwan ko po muna kayo." ani Lawrence. Tumango sa kanya si mom. "Audrey, we're so sorry if we have to do that." panimula nya ng makaalis na si Lawrence. "We tried to--" "What happened to Paris? About your investors." Putol ko sa kanya. Kung totoong nagawan na nila ng paraan. Kakalimutan ko na ang ginawa nila. Yumuko si mom at bumagsak ang balikat nya.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD