Hinawakan ko ang mukha n'ya at kinagat ko ng mariin ang labi ko. Simpleng panahon pero napakarami ng nangyari. At ngayon, wala akong ibang pwedeng gawin kundi iwan na s'ya. Siguro nga, napadaan lang kami sa buhay ng isa't isa.
"Audrey... You're leaving?"
Hinarap ko na s'ya. Mahirap pa ring intindihin ang dahilan n'ya kung bakit hindi n'ya kaagad sinabi sa'kin ang lahat. But since aalis na rin naman kami, I'll try to settle our issues for the sake our friendship na muna.
Tumango ako. "Tomorrow."
Nakita ko ang ngiti sa kanya, siguro dahil kinausap ko na s'ya ng maayos. Nagulat na lamang ako ng bigla n'ya akong niyakap. Kaya siguro sa lahat ng tao, s'ya lang ang naging bestfriend ko, kase kapatid ang turing n'ya sa'kin, kahit hindi naman talaga kami magkapatid.
"Kuya don't want you to le
