Nawala ang lahat ng takot na nararamdaman ko ngayong magkasama na kami ni Caleb. Ngayon na nakikita ko na siya na nakahiga man sa hospital bed ay nasisiguro ko namang buhay at humihinga.
I was so scared when I heard the news from Donna. Lalo na at hindi pa ako sinasagot ng magaling kong kaibigan kung ano ba ang totoong nangyari. Ang sabi lang niya ay nasa ospital si Caleb, kaya naman kung ano-ano na ang pumasok sa utak ko. Bumalik ang nakakatakot na panaginip—no, isa iyong bangungot para sa akin!
Nakahiga ako sa kanyang tabi, mabuti na lang at malaki naman itong kama kaya kasyang-kasya kaming dalawa. Para nga lang siyang nagbabakasyaon dito, parang isang kuwarto sa kanyang bahay itong nakuha nilang silid para i-confine siya. Kumpara sa ordinaryong kuwarto sa ospital, siguro ay apat ang
