CHAPTER 12

1926 Words

NANG  MAKAPASOK sina Florence at Donn sa komedor ay may nakahanda na agad na pagkain doon. Marahil ay para iyon sa pagdating talaga ng binata roon. Mabuti na lang. “Pasensiya na kung ngayon lang kita nayayang kumain,” wika ng binata nang pareho na silang nakaupo. “Nasa silid na si Lola Betina at hangga’t hindi siya ang kusang lumalabas ng silid niya, hindi siya puwedeng istorbohin. Kaya habang wala pa siya, kumain ka na muna.” “Salamat.” Inumpisahan na niyang lantakan ang pagkain. “Hindi ka kakain?” “Ikaw na lang. Busog pa ako.” Hindi na nga tinigilan ni Florence ang pagkain hangga’t hindi nakukuntento ang sikmura niya. Hanggang sa mapansin niyang tahimik lang siyang pinagmamasdan ni Donn, kaya  medyo tinablan na siya ng pagka-ilang. Hindi dahil sa nahihiya siya sa katakawan niya kun

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD