Heronisa stared at the mirror lifelessly. After her outburst, she ran to Lorenzo’s room. Ilang araw na siyang narito sa loob at ilang beses na siyang pilit na kinakausap ni Lorenzo ngunit, ayaw niya.
It’s very hard for Heronisa to express her feelings most especially she doesn’t know how to construct those words.
Ang tanging magagawa lang ni Heronisa upang maipadama ang mga nasa loob niya ay sapamamagitan ng mga aksyon at galaw niya.
Labas-masok lamang ang mga katulong sa silid na ito na hindi naman nila nagagawa noon dahil masyadong pribado ang silid ni Lorenzo ngunit, dahil sa kanya ay nakapasok ang iba rito.
They were delivering foods and snacks to Heronisa with Lorenzo’s order.
Ang tanging ginawa lang ni Heronisa sa araw na nagdaan ay ang tumingin sa kawalan. Palagi niya itong g
