Chapter 61

2332 Words

GUNNER REKKER ROSS __ It's been weeks. Kanina ko pa hawak ang telepono pero hindi ko pa rin sinisimulang mag-dial ng numero. I was thinking of calling Danger, but I was hesitant. I just slowly realized that I shouldn't. Binaba ko ang telepono. That was our last mission and the moment we left that room, wala na ni isa sa amin ang may kapatid pa. It was our mission. It was our responsibility. We die alone. Suffer alone. Nagsimula na akong humakbang. Nakabisado ko na ang buong floor. Hindi ko na kailangan pang kapain ang paligid ko. I could walk straight to my room without stopping. Narinig ko agad ang sigawan at habulan ng mga kabataan sa hallway, papalapit sa direksyon ko. Napatigil din ako nang tumapon sa damit ko ang dala nitong kung anong inumin. "Sorry po!" "John, lampa ka tala

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD