Kabanata 29
The event started a few hours ago and here I am, already feeling tired and gloomy. Sa ilang oras na pananatili ko roon, hindi ko maiwasan ang hindi pamigatan ng loob dahil sa nangyaring eksena kanina. I know I shouldn't be feeling this way. I don't even have the rights to act like this when these are all my fault.
Sa tuwing mapapatingin ako sa gawi niya, hindi ko maiwasan ang hindi makaramdam ng kirot sa puso dahil sa palagi ko siyang naabutan nakatitig sa babaeng kasama niya. Kung wala naman ang atensyon niya roon ay nasa stage naman.
Can't he feel me looking at him? Bakit dati, sa tuwing nakatitig ako sa kanya at hindi niya alam, kusa siyang bumabaling sa akin? There's a saying that you would feel whenever someone's looking at you. Like a magnet to a steel — it always att
