“Lasing lang talaga ako noon! Feeling mo naman!”
Pinagpatuloy ko ang walang patutunguhang paliwanag ko sa kanya. We’re currently talking about the incident in his room. Ang aksidenteng muntikan ko na talagang siyang ma-r**e kung hindi lang ako nakaalis agad noon sa unit niya.
He chuckles. “Wala naman akong sinasabing iba. Defensive.”
Hinampas ko ang dibdib niya. “Umayos ka diyan, Cis!”
Tinawanan lang na naman niya ako kaya hinampas ko na lang din siya ulit.
It’s almost sunset and we’re sitting here comfortably on the sofa in the balcony, over-looking the great view of the lake. Matapos naming magswimming kanina ay napagpasyahan na lang namin na dito na lang kami.
I sighed.
This is what I’ve been missing the whole time. Kasalanan ko naman kasi, ako ‘yung lumayo sa kanya pero wala na
