"Janel..."
Maagap na pinunasan ni Janel ang kanyang mga pisngi nang marinig niya ang pagtawag ni Lucas mula sa kanyang likuran. Siniguro niya pa muna na wala nang pahid ng pag-iyak ang kanyang mga mata bago siya lumingon sa binata.
Nakatayo na si Lucas sa may hamba ng kusina at mataman na nakatitig sa kanya. Hindi niya pa sigurado kung kakagising lang nito o sadyang hindi naman talaga ito nakatulog sa may sala.
Marahil ay ang huli sapagkat kita niya sa mukha nito ang labis na pagtataka. He heard what she said a while ago?
"L-Lucas..."
"Why are you crying?" wika nito sa kanya habang tuluyan nang pumasok sa may kusina. He was walking towards her while his eyes were looking intently at her face.
"W-Wala ito," aniya kasabay ng pilit na pagngiti. "I just can't help... I mean---"
"May pro
