Geraldine's Point of View*
Nakarating ako sa opisina ni Mike habang dala ang gawa ko.
Nagulat pa ako nung umiyak si ate cooker kanina kasi bigla naman kasing umiyak eh!
Flashback...
"Bakit ka po umiiyak, ate. Hindi po ba masarap? Pasensya na po."
"Milady, sobrang sarap po ng luto ninyo. Naalala lang niya ang mga luto ninyo noon kaya siya naiiyak," paliwanag ni Manang sa akin at tumango-tango naman si ate.
"Namiss ko lang po ang luto ninyo, milady. Sana po wag na po kayong mamatay. Hindi po namin kaya po."
Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya.
"Gagawin namin ang lahat maligtas ka lang po namin. Gagawin po namin ang lahat maging safe ka lang po, milady."
Napangiti ako habang nakatingin kay ate cooker.
Lumapit ako sa kanila ay niyakap ko silang dalawa.
"Thank you po. Wag n
