Geraldine's Point of View*
Kumapit lang ako sa kanya hanggang makarating na kami sa mansion.
"Tahan na, wife."
Kanina pa kasi ako umiiyak dito habang yakap-yakap siya at inilagay ko ang mukha ko sa leeg niya.
"Akin ka lang..." mahinang ani ko sa kanya.
"Anong akala mo hindi ko kaya ang dad mo?"
Napatingin ako sa kanya habang sumisinok-sinok pa.
"What do you mean?"
"Baka nakakalimutan mo na ako ang tagapagmana ng dad ko. Hindi ako magiging mafia emperor kung di ko nalagpasan ang lahat assignment na pinagagawa ni Dad sa akin."
"Natalo mo si Tito sa huli?"
"Of course."
Hinalikan niya ang noo ko.
"Di ko hahayaang mawala na lang bigla sa mundong ito dahil marami pa akong gagawin at gagawa pa tayo ng mga anak."
Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi niya at uminit ang mukha ko.
"Don
