Amanda
Nagising ako sa isang malakas na tunog at tumambad sa akin ang isang selda. Nakakulong ako mis mo sa isang selda ni hindi ko man langalam kong na saana ko ngayon dahil wala man lang akong makita. Ni walang ilaw na pumasok dito. Minabuti kong wag mo ng mataranta dahil wala rin mangyayari. Muli kong ipinikit ang mga mata ko at inalala ang nangyari bago ako malagay sa ganitong siswasyon.
Habang bumalik ang lahat na nang yari sa utak ko. Kusa naman tumolo ang mga luha ko. Hindi ko alam kong anong gagawin ko ngayon. Muli kong iminulat ang mga mata ko at patuloy parin sa pagpatak ang mga luha ko.
Kong maaga lang sana kaming umalis sana hindi na nangyari to. Kamusta na kaya si Maxine at Jaydon. Ng dahil sakin na lagay pa ang buhay nila sa piligro. Wala man lang ako magawa haban
