Nag aanuhan
Katana POV.
Nakakunot ang noo ni Motana na nakatingin sa akin. Tila takang taka sa aking pag usap sa kanya. Sayang saya ako dahil nakakausap ko siya ng malapitan. Gusto ko siyang yakapin ngunit batid kong magbibigay iyon sa kanya ng palaisipan.
"Puwede ba kitang maging kaibigan?"
Ulit ko.
Umubo siya at ngumiti tsaka inabot ang kamay kong nakalahad sa kanya.
"Syempre naman. Uhm, bago ka dito?"
"Ah!... Oo, ano kasi.. balak kong bumili ng lupa kaya napapasyal ako dito.."
Hay Naku Katana!
"Ah...ganon ba?" anito at tumango. "Balik na ako sa trabaho ko. Puwede ka diyang pumili ng mga bulaklak at bilhin... mas mura at fresh."
Tumango ako. Magandang ideya iyon. Halos mabali ang leeg ko sa kakatingin kay Motana.
"Hay... nakalapit rin ako sayo na Motana pero hindi ko pa
