TAHIMIK lang ako habang nakaupo sa loob ng tumatakbong Bugatti Veyron na siyang sinasakyan namin ngayon. Naka-open roof ito kaya dumadampi sa balat ko ang masarap na simoy ng hangin. Si Larco ang nagmamaneho na kanina pa walang kibo, na tila ba malalim ang iniisip. Napapahaplos pa ito sa gilid ng sariling labi gamit ang kaliwang kamay habang ang kanan naman ang pinagmamaneho.
Suot ko ang isang elegant backless dress na kulay itim, si Larco naman ay naka black tuxedo. Pareho kaming may suot na maskara na kalahati lang ng aming mukha ang natatakpan.
Ilang minuto pa ay inihinto na ni Larco ang pagmamaneho sa harap ng isang mataas na Hotel.
“Wait for me,” ani Larco sa akin bago ito bumaba ng sasakyan.
Akala ko ay iiwan niya ako sa kotse, pero lumibot lang pala siya at pinagbuksan ako n
