CHAPTER 57
NAGING maayos din ang pakiramdam namin ni Nanay matapos na magusap. Nahalata ni Francis iyon ng bumalik siya sa mansion. Inamin ko na sa kanya na sinabi ko na kay Nanay ang totoo. Kay Francine na lang hindi at kay Paolo.
Tingin ko hindi ko kayang sabihin iyon sa anak ko. Masyado pa siyang bata para malaman iyon. Hindi pa niya totally maiintindihan ang lahat. Ibabaon ko na lang sa limot ang lahat ng iyon at magpo-focus na lang sa kung anong meron ngayon at sa kinabukasan.
“I hope you’re not thinking anything strange right now...” bungad ni Francis ng maabutan niya akong nakatingin sa malayo at nakahalukipkip sa balcony.
Bumaling ako sa kanya at sinimangutan. “Hoy, grabe ka. Natutuwa lang ako titigan ang tubig.” Naglakad ako at pumasok na
