Noong gabi na yun ay lutang ang aking pakiramdam. Kahit na niyakap na ako ni Clinton ay parang wala ako sa sarili ko na tinulak siya. Walang lakas ang pagtulak ko. Walang buhay ang aking mga ugat sa katawan na tila apektado sa aking nararamdaman. "Hindi ko kailangan ng awa mo.” His pierce and dark eyes filtered with something I can't figure out .Nakaigting ang panga at seryoso niya akong tiningnan. May kakaiba na sa mga mata niya na tila may gustong sabihin. "Let's talk." he said. Napapikit ako sa inis. Ang dami kong problema. At kasama na sya doon sa problema ko. "Clinton please.Tapos na tayo, tanggap ko. Tanggap ko na pinagpustahan niyo lang ako. Hindi mo na kailangan makonsensya." Dahil hanggang ngayon. Nasasaktan parin ako.Hanggang ngayon sobrang sakit parin. His jaw clenche