Kabanata 35
Malaki ang pasasalamat ko na sa wakas ay natapos na ang bakasyon namin at balik na ulit sa normal ang mga buhay namin. Hindi ko na kasi madalas makikita si Sir Alonzo dahil alam kong araw-araw na naman siyang wala sa bahay para magtrabaho at mambabae—‘yon ang akala ko. Pero hindi ‘yon nangyari.
Tatlong araw na siyang umuuwi nang maaga sa bahay. Tatlong araw na rin siyang lumalapit sa amin ni Uno.
Wala naman siyang ginagawa. Lumalapit lang siya at nag-o-observe kung ano ang ginagawa namin. Kagaya ngayon, nasa living room kami ni Uno at kinukulayan ang drawing books nito, habang siya naman ay nakaupo lang sa sofa at nanonood sa amin.
Pansin ko ang pagtingin ni Uno sa ama niya kaya bigla akong nagka-ideya. “Sir,” tawag ko rito. Dahil nandito na rin naman siya, mas mainam sig
