I counted the minutes by myself. As it dropped to seven, I stood up and headed for the door. Sa labas ay panibagong silid. There's a living room. On the far side is a glass window where I can see the medical equipments. May berdeng kurtina iyon na hindi nakatakip. Kapares ng telang iyon ay ang mga kurtina rin na nagsilbing divider sa tatlong hospital bed. Just like the clinic in my old school. The only difference is this one looks more elegant and expensive. Even the whole room is wide and spacious.
And the good thing here? Walang ibang tao bukod sa akin. Agad kong tinungo ang daan palabas. Halos magkakamukha ang hallway sa bawat floor kaya napaisip ako kung nasaang floor ako. May mga kwarto rin sa bawat gilid ngunit tahimik ang mga iyon. Sa mga pinto ay walang numerong nagsasabi kung nas
