Inayos ko ang pantulog na suot ko. Kasabay noon ay bumukas ang pintuan ng elevator sa 8th floor. My mind work fast. I pressed the close button. Hindi ko kayang bumalik kay Christian matapos ang nangyari. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ko para puntahan si Zion at mangyari ang bagay na iyon.
I feel so guilty. Mas lalo ko lang dinadagdagan ang kasalanan ko sa kanya. I sighed when the elevator finally dinged. Muli iyong bumukas at sa pagkakataong ito ay sa palapag na ng silid ni Mr. Wesley ako dinala. I have my own room here anyway. I also feel peaceful here when the devil isn't here.
What the hell he really wanted me to do with those envelopes? Siguro ay umiral na naman ang pagkasira ng utak niya. Kung sana ay hinayaan na lang akong mamahinga muna sa silid niya. Hanggang ngayon
