Chapter 24.1

1472 Words

Wala talagang pumipigil sa akin! I can almost taste my freedom. Mula sa malayo ay natanaw ko ang paparating   na taxi. Hindi na ako lumingon sa gusaling pinanggalingan ko. Tumakbo ako pababa ng hagdan, ang isang kamay ko ay nasa ere upang tawagin ang atensyon ng taxi driver. Palapit na siya sa harapan ko. Sa pagmamadali ay hindi ko napansin ang isa pang palapag. Natalisod ako. Ngumiwi ako sa biglaang sakit ngunit halos hindi ko iyon napuna nang huminto ito sa harapan ko. Hirap mang balansehin ang sarili ay lumapit ako roon. Binuksan ko ang backdoor at pumasok. Never in my life I smiled like this just riding a cab. Gamit ang palad ay pinunasan ko ang nanlalamig kong pawis ngunit ang mahabang manggas ng jacket ang naramdaman ko. Nanliyo ako sa amoy. Amoy na bumabalot ng takot sa aking dibd

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD