"Vince, ano bang ginagawa natin dito sa bubong?" nagtatakang tanong ni Charmel habang nakakapit siya ng maigi sa aking kamay. Nanginginig siya at mukhang hindi siya sanay sa matataas na lugar.
"We will watch the shooting stars together, baby girl. Hihiling tayo na sana ibigay na ang anak na ating hinihintay," wika ko sa kanya habang maingat naming binabaybay ang bubong para makarating kami sa pinakamagandang pwesto dito sa bubong.
Narito kami sa bahay namin dito sa Pilipinas. Humingi ako ng tatlong buwan na bakasyon sa sultan para makabuo na kami ng baby number two. Up until now kasi ay hindi pa nabubuntis si Charmel simula nang maipanganak niya si Hakan. Siguro hindi kami makabuo-buo dahil stress ako sa aking trabaho. Minsan nga uuwi na lang ako pagod at diretso tulog. Hindi ko na tuloy
