“Aminin mo na kasi.” Red pestered her while they were walking towards their units. “You liked having me around, Rose.”
Reedly didn’t say anything. She felt so embarrassed dahil aminin niya man o hindi. Totoo naman ang sinasabi nito. What would she say? Itatanggi niya o aaminin niya? So it’s better to shut her mouth.
“Well... kung ayaw mong umamin, maybe this will.” Pagkasabi nun ay hinarap siya nito at isinandal sa pinto ng unit niya. Ang paper bag na pinamili nito ay bumagsak sa sahig.
Nanlaki ang mga mata na tinitigan niya ito. Red is looking at her seriously. Bumababa din ang tingin nito sa labi niya na nagpakabog ng dibdib niya.
She even swallowed a lump on her throat. Ramdam na ramdam niya ang panginginig ng tuhod niya, like she could collapse in any second.
Unti unting luma
