17
Carra
Nagmamadali akong magsuot ng sapatos nang bigla akong tawagan ni Fritzel. Kakagising ko lang at lutang pa ako. Ganito ako kapag ginagamit ni Rheus, kulang ang sabihin na para akong patay. Hindi naman niya ako pinapatay pero sadyang iba siya. He doesn’t stop until he’s sated. Napakatagal naman ng lintik na Divorce papers. Isang linggo na pero wala pa rin update.
Hindi na ako nagsuklay at basta ko na lang isinukbit ang shoulder bag ko pero laking gulat ko nang makita ko na may paslit na nakatayo sa may pintuan.
“L-Lax.” Ani ko sa anak ng asawa ko habang tahimik na nakatingin sa akin.
Para siyang ama niya kung makatitig. Para niya akong inaaral nang husto. At nakalimutan kong kami lang dalawa ngayon dito sa mansyon. Sabay-sabay na nag-off ang mga kasambahay. May naiwan lang na d
