When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter 21 Nagtatagis na naman ang mga bagang ni Lorenzo habang tinatapik hita niya. Para siyang maiihi sa kinauupuan, aatakihin sa puso, naha-highblood. Magkakakanser na yata siya sa halos ilang linggo niyang pananatili sa Pilipinas. Baka umuwi siya sa Germany o kung saang lupalop pa man ng mundo, siya na ang taong may pinakamaraming sakit. Dahil saan? Dahil sa kunsumisyon. “We’re here, sir.” Anang driver niya kaya mabilis pa sa alas-singko na lumabas siya ng sasakyan. Kusot na kusot ang mukha niya nang pumasok siya sa clinic ng police station, hindi pinansin ang Maserati na nasa labas. Nakita niya si Nicolette na nakaupo sa stretcher, kapa ang noo, kaharap ang pamilyar na pulis. “Leave us for a while.” Maawtoridad na bungad niya kaya sabay na napatingin ang dalawa sa kany