Chapter 62
Ziggy’s death led him to me.
Iyon ang paulit-ulit na tumatatak sa isip ni Nicolette sa buong magdamag na lumipas. Nakatulog naman siya pero parang gising siya at binabagabag ng kung anu – anong kaisipan. Wala siyang matinong isip kahapon, sa maikling salita.
Lumabas siya sa banyo, punas ang bibig. Nanlalata siya at nangangalumata. Magang-maga ang mga mata niya dahil sa tindi ng iyak niya kahapon at kagabi pero ngayon ay parang kusa na lang din na naubos ang luha niya.
Kanina pa niya pinulot ang nabasag na frame ng dati niyang asawa pero tiningnan lang niya iyon at nginitian.
Napag-isip-isip niya na hindi si Ziggy ang tipo ng tao na nagtatanim ng sama ng loob kaya alam niyang hindi iyon masaya na nakikita siyang nahihirapan at umiiyak lalo na at may anak na siya.
He h
