Nasa kalagitnaan ng gabi nang narinig ko ang mahinang paghikbi sa aking katabi. Dahil medyo naalimpungatan pa ako kaya hindi ko agad na realize na si Zephyrine ang umiiyak. Kaya sa halip na agad akong bumangon ay hindi ko ginawa dahil kailangan ko rin na mag-ingat dahil buntis ako. Kaya dahan-dahan lang ang ginawa kong pagkilos ko para makabangon. Nang maayos na akong nakaupo ay agad kong dinaluhan ang bata na ngayon ay sobra-sobra ang namumuong pawis.
Napabaling-baling ang ulo nito at nagsasalita ng mahina. Agad kong nilapat ang aking palad sa kanyang noo dahil inakala kong nilalagnat ito. Ngunit hindi naman ito mainit. Unti-unti akong lumapit kay Zephyrine dahil hindi ko masyadong narinig ang sinasabi nito. Itinapat ko pa ang aking tainga rito sa mismong bibig nito para malinaw kong mar
