LYKA
“YES. I can love you again…” Pilit kong sinupil ang aking mga luha nang tingnan ko sa kaniyang mga mata si Verex. Nahihirapan akong sabihin ang gusto kong ipaintindi sa kaniya dahil ayaw ko siyang saktan.
Muli kong itinikom ang aking bibig. Inalis ako ang kaniyang mga kamay na nakasapo sa aking mukha. At saka tumayo upang umalis sa harapan niya. Gusto kong makahinga sandali dahil naninikip ang aking dibdib. Kinailangan ko pa itong tapik-tapikin upang makahinga ako nang maayos. Ako naman ngayon ang dumungaw sa bintana para makasagap ng hangin. I need to clear my mind first bago ako magbitaw ng iba pang salita. Kailangan ko rin munang intindihin kung ano ba talaga ang nararamdaman ko.
Nang sa ganoon ay wala akong pagsisihan pagdating ng araw.
Tinuyo ko muna ang namamasa kong mga ma
