She was about to reach the edge of the cliff when her phone rang.
She took a glance on it, and when she saw that it was her mother that was calling her, itinigil saglit niya ang sasakyan para sagutin ang tawag ng ina.
“Hello, ma?” Inayos niya ang sarili at nang hindi nito maulinigan na miserable siya.
“Hello, ‘nak? Mga anong oras ka uuwi? Nagluto kasi ako ng mga paborito mong ulam. Alam ko nitong mga nakaraan, abala ako at hindi na kita masyadong naaasikaso kaya pakiramdam ko tuloy nagtatampo ka na sa akin. Namimiss na kita lalo na ‘yung sabay tayong kakain sa hapag. Ikaw na nga lang ‘yung natitirang anak ko tapos napapabayaan pa kita kaya naisipan kong bumawi.”
Tinakpan ni Louisa ang bibig upang tahimik na humagulgol.
Ang mama niya!
“Anong oras ka uuwi?”
Pinilit niyang itahan ang s
