Chapter forty nine
AYEN’S POV’S
Pagod na ako
Pagod na ang damdamin kong masaktan
“Yen” si ate nasa gilid ko lang at hindi ako iniiwan
“mas mabuti sigurong, sumama ka na lang kanila mama sa Australia”
Hindi ko sya sinasagot, namanhid na ang katawan ko sa sobrang sakit ng mga nangyayare sa akin ngayon, parang ayoko nang paganahin ang utak ko, at parang ang daming bumubulong sa isipan ko kung anong mga gagawin ko
“sa tingin mo ba mas makakabutin yun?” mahinahon kong tanong kay ate habang nakatingin sa malayo
Nasa kwarto parin ako, at ilang araw na rin akong hindi lumalabas simula nung kinuha ako nila mama sa tinutuluyan namin ni Bench noon, at ni minsan, hindi ko na nakita si Bench
“para sa akin, mas mabuting sundin mo na lang sila”
“sige”
Hindi man lang ba ako pinuntahan dito ni B
