Chapter fifty one
AYEN’S POV’S
Kahit pala sa kabilang buhay pwede kang bantayan ng mga taong mahal mo, kahit hindi ko gaanong maalala ang mukha nung dalawang taong tumulong sa akin na bumaba noon sa rooftop
Alam kong ang totoong mga magulang ko ang gumawa nun sa akin, nararamdaman kong sila yun.
Siguro kung hindi nila ako natulungan dun, baka malamang hindi na ako nagising at hindi ko na nakita ang mga taong mahahalaga sa akin, kaso nga lang, nakakalungkot, naiisip ko kase, gaano kaya kabait ang totoo kong mga magulang?
Katulad din ba sila ng mga nag alaga sa akin ngayon?
Ganun din kaya ang gagawin nila sa akin kung sakaling mangyare man sa pamilya namin iyon?
Maraming katanungan sa isipan ko, pero, kailangan kong burahin lahat ng ito, dahil na rin, sa katotohanang hinding hindi ko
