Chapter sixty one
CHARLOTTE’S POV’S
“anong balita?” agad na tanong sa akin ni Bench habang nakaupo ako sa labas ng room namin
Talagang sinadya niya akong puntahan dito sa building namin, buti na lang at kaaalis lang ni Yen kanina, sya kase kasama ko kanina “wala pa akong ibabalita..”
“ganun ba” sabay upo sa tabi ko
“wala akong makitang sign na nagpapanggap sya, pano kaya kung deretsahin na natin syang tanungin?”
“wag, hayaan lang natin sya sa ginagawa niya”
“eh kase, dalawa kayong nahihirapan kapag ganun..”
“dapat malaman ko muna kung saken talaga yung bata bago kami magkausap ni Yen..”
“ang hirap naman ng ginagawa natin..”
Nanahimik kaming dalai, nakatingin sa malayo habang nag iisip, hindi ko alam kung talaga bang may amnesia si Yen o,wala, kase naman, hindi naman nahahalata sa
