Chapter 27
Ellie
Lumayo ako pintuan sa sobrang kaba at umupo sa gilid ng kama. My chest was panting too hard that it made me not to breathe properly.
Naghintay ako. Hindi ko na alam kung gaano na ako katagal na naghihintay at nakatitig sa pintuan. Pupunta ba siya rito? Pero wala na akong kaluskos na naririnig pa. I locked our room, it’ll be safe here. Niyakap ko nang mahigpit ang aking anak na para bang kukuhain niya sa akin. Pero hindi humihinahon ang dagundong sa dibdib ko. I closed my eyes again..
Naalimpungatan ako, at napatingin sa labas ng binatan, kulay asul na ang langit, tulog pa si Shane na nababalutan ng kumot. Umupo ako , agad ko ring nilingon ang pinto. Nandoon pa kaya siya? Nananaginip lang ba ako? I closed my eyes again. Hindi ko kayang lumabas at kumpirmahin. I looked f
