Kabanata 48
Nang magkasalubong yong mga tingin namin, pakiramdam ko huminto yong oras. Tumigil yong pag-ikot ng mundo, nawala yong maingay at magulong paligid at para bang kaming dalawa nalang yong nag-eexist sa mundo. Hindi ko alam na pwede pa din palang mangyari yon.
Akala ko kasi wala na. It's been three long years. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit ako nakakaramdam ng ganito ngayon. Kinagat ko naman yong pang-ibabang labi ko at saka ako mariing pumikit. Nakalimutan mo na siya dapat, Nicole. Hindi na dapat siya importante sayo. Wala ka na dapat pakialam sa kanya. Hindi na dapat siya mahalaga sayo.
"Nicole." Nadinig kung muling tawag niya sakin. Nang muli ko namang buksan yong mga mata ko, medyo nagulat pa ako ng hindi ko man lang namalayan na nakalabas na pala siya ng kotse niya
