The Devil's First Love

Chapter 4: The Broken Wings

JASLEAH MARIE SANCHEZ’ POINT OF VIEW

NAKAHIGA ako at walang saplot, nasa tuktok ko sa Edison habang naghahalikan kaming dalawa. Ramdam na ramdam ko ang init sa paligid namin at ‘di yon dahil sa mainit ang kwarto niya. Dahil ‘yon sa init na mula sa aming katawan, I placed my hands on his nape at saka ko siya mas inilapit sa akin. Hindi ko alam kung naka-ilang ulit na kami ngayong araw. Wala siyang kapaguran at kasawaan kahit mahigit isang buwan na kaming nagkikita para lang magtalik ay tila ba ‘di siya nagsasawa sa akin.

Napaungol ako sa labi niya ng maramdaman kong kinakaskas niya ang pagkakalaki niya sa aking p********e. He’s hard again, gumapang ang kamay ko sa kaniyang dibdib pababa sa kaniyang p*********i hinawakan ko ang pagkakalalaki niya binigyan iyon ng handjob.

He groaned as his d**k hardened against my touch. “Don’t make me c*m using your hand, Jas.” He commanded. Kinagat ko ang labi ko at saka ngumisi sa kaniya, hindi ko tinigil ang paglalaro sa ari niya.

“I said stop!” He said and he pinned both my hands on the bed.

“Bakit? Lahat ng lalaki gusto ng ganyan diba?” I asked him.

“Well, I’m not that kind, Jas. The real pleasure for me is to see you cry out my name begging for more. That’s better than any handjob or blowjob, okay?” He asked me, tumango ako sa kaniya. Nagkatinginan kaming dalawa at muli niya akong hinalikan, nang magsawa siya sa labi ko ay binaba niya ang halik sa aking leeg. Muli nilagyan niya ako ng marka doon, mula ng magsimula ang ganitong usapan naming dalawa ay tanging siya na lang ang nakakahawak sa katawan ko.

Ngayon, ayoko nang may iba pang makahawak sa akin pero alam ko naman na impossible ‘yon dahil sa oras na magsawa siya sa akin ay babalik rin ako sa pagiging pokpok.

Sana siya na lang sa simula pa lang…

Ang sunod n’yang pinagtuunan ng pansin ay ang aking dibdib, pinisil niya ito parehas habang ang kaliwa naman ay sinubo niya. Napaungol ako sa ginawa niya sa akin, he’s not fond of foreplay but sometimes when he’s on the mood. He’ll pleasure me, he’s better than those old man and construction workers who took me before. Napaliyad ang likod ko sa ginawa niya, tuluyan na niyang binitawan ang kamay ko dahilan upang mapakapit ako sa bedsheet. Ibinaba niya ang halik sa tiyan ko, papunta sa puson ko at sa p********e kong tinatakpan ng kumot.

 Inalis niya ang kumot at saka pinabuka ang hita ko. “Who made you this wet, Jas?” He asked as his finger glide on my wetness. I let out a whimper lalo na ng matamaan niya ang c******s ko.

“Hmmm?” He added as he rubbed me harder.

“I-ikaw…” He smirked at me at saka niya nilapit ang labi niya doon, nakita ko kung paano niya angkinin ang p********e ko. Halos mabaliw ako habang paulit- ulit na dumaan ang dila niya sa sensitibong parte ng p********e ko.

Hindi ko na alam ang gagawin ko, lalo na ng ipasok niya ang daliri niya sa loob at pinaglabas pasok ito. Namula ako, ‘di ko alam kung mahihiya ba ako sa dami ng love juice na mula sa akin o’ sa katotohanan na gusto ko pa.

“Sige pa… Edison, sige pa…” Ungol ko sa kaniya. He looked at me with his seductive eyes, I heard a loud pop when he sucked my gem harder. Halos masabunutan ko siya sa sarap na nararamdaman ko.

“You liked it?”he asked me. Tumango ako bilang sagot sa kaniya, ‘di nagtagal naramdaman ko na tila ba may namumuo sa loob ko. Mas lalong bumigat ang paghinga ko at lumakas ang ungol ko.

“Edison.. malapit na ako…” pabulong kong ungol sa kaniya. Tumigil siya sa ginagawa niya, I uttered a silent protest because of it. He chuckled at me, “Ba- bakit ka huminto?”

“Gusto lang kitang asarin.” Sagot niya sa akin at saka siya lumapit sa mukha ko. “I’m just kidding, I want you to c*m on my dick.” He said at biglaan niyang pinasok ang p*********i niya sa akin. I let out a loud whimper because of it, he started thrusting inside and out. Hinawakan ko ang pwetan niya to have him deeper inside me.

Paulit- ulit siyang napamura lalo na ng ipitin ko siya sa loob ko. He loves the feeling of my tightness, he loves going in and out inside me like there’s no tomorrow. “Bend over…” He said and he release himself. Dali- dali ko namang ginawa ang kaniyang utos, bahagya akong tumuwad gaya ng gusto niya. Inayos naman niya ang posisyon ko bago muling sinilid ang sarili niya sa akin.

Ungol na lang ang nabitawan ko. He is indeed a devil, he can f**k you hard with pleasure.Pumunta ang kamay niya sa aking dibdib at paulit- ulit n’yang pinisil ang n****e ko. “Edison, malapit na ako.”

“s**t! f**k! Did I f**k you that well, Jas huh?” Nakagat ko ang labi ko.

 “Who f***s you better me or your f*****g costumers, huh?” Napapikit ako, Oo nga pala, pokpok ako. He’s f*****g me like this because I’m a slut.

Nothing more and nothing less.

Napaisip ako, I never enjoyed those people, lahat ‘yon ay halos napilitan lang ako. Even my first is not that good, it was the baddest memory that I’ve ever had.

“Whose d**k is better, huh?” he asked me. Bumagal ang galaw niya pero mas dumiin ito. Halos mawalan ako ng hininga, ngi ‘di ko na nga masagot ang kaniyang tanong.

“Edison.. bilisan mo ulit.”

“Answer my question, Jas. whose d**k is better?” He asked me. Napapikit ako, “Sayo’ Edison. Sayo!” And with that his speed went fast until we both reached our zenith. Nanghina ako at agad na napahiga at gano’n rin siya.

“Whoo! You’re f*****g great.” Sigaw niya at saka siya muling pumatong sa akin. Naramdaman ko ang muling pagtigas ng alaga niya sa puson ko.

“Edison…”

“What?” He asked while smirking.

“Hindi ka pa napapagod?” tanong ko sa kaniya. Paano kasi buong magdamag na kaming nagtatalik. Pumunta ako dito ng sabado ng gabi, at ngayon linggo na ng umaga. Alas- seis na nga ng umaga kung tutuusin. “Hindi pa, I want more.” Napaawang ang labi ko ng madinig ko ‘yon.

“Hindi ka pa ba talaga napapagod o kaya nagugutom man lang?” tanong ko muli sa kaniya. Umiling s’ya bilang sagot sa akin, “I’ve never been this satisfied in my life, Jas. I just want to do you over and ov—“ natigil siya ng madinig niya ang pagtunog ng tiyan ko. Sa totoo niyan nagugutom na talaga ako. Kanina pa ako nagugutom at ‘di naman ako mabubusog sa kaniyang masarap na kargada na mayro’n siya. Mas nakakabusog pa rin ang pagkain.

Natawa ako ng madinig ko ang tunog ng tiyan ko, “I’m sorry, nagugutom na kasi ako e.” Giit ko sa kaniya. He looked at me magre-react sana siya pero tumunog din ang tiyan niya. Mas lalo akong napahagalpak sa tawa.

“Akala ko ba ‘di ka pa gutom? Bakit tumutunog na rin ang tiyan mo?” tanong ko sa kaniya.

He laughed at me, “Yeah, okay pagod at gutom na rin ako. Panalo ka na.” He said at saka siya humiga sa tabi ko.

“I think I still have microwaveable dishes on the refrigerator. Let’s that eat that for breakfast.” Giit niya sa akin at saka siya naupo, tumango ako sa kaniya at saka na din ako tumayo. Pinulot ko ang T-shirt at boxers niya at ‘yon muna ang sinuot ko.

Mamaya naman ay aalis na ako dahil magsisimba pa kami ni Jam para sa pagbuti ng sitwasyon ni Sed. Nang matapos kaming mag-ayos ay pumunta kami sa kusina niya, puro mga de-microwave na pagkain ang naroon at mukhang ‘di pa masarap. “What do you want, Mac n’ Cheese or Carbonara style? I think I also have microwave rice meal, here.” Giit niya at sumilip muli siya sa refrigerator.

Nakita kong may mga itlog at chicken naman siya refrigerator. “Gusto mo bang magluto na lang ako ng pagkain natin, Edison?” tanong ko sa kaniya.

“Magluluto ka?” Tumango ako sa kaniya bilang sagot. “Gutom na gutom na kasi ako at mukhang ‘di naman masarap ‘yang nasa Tupperware mo.” Giit ko sa kaniya. “At saka pambawi ko na rin doon sa 10,000 na binayaran mo. Ayaw mo kasing tanggapin yung inaabot kong bayad doon sa gamot.” He smiled at me.

“Yeah, right. Hindi nga sila masarap.” Saglit siyang nag-isip bago tumingin sa akin.

“Okay then, magluto ka na lang. I’ll just grab some bananas while waiting for you.” He said. Kinuha ko ang mga ingredients at hinanda na ang lulutuin ko. Puro healthy ang mga ingredients na meron siya, imbes kasi na toyo e coco amino sang nakita kong toyo. Ang mamahal din ng mga naka-stock niyang paminta, para tuloy akong nanghihinayang gamitin.

Habang nagluluto ako ay pansin kong nakatingin lang siya sa akin at tila ba binabantayan niya lahat ng kilos. “Do you have plans this morning?” He asked me.

“A-ako?” He nodded.

“May iba pa ba akong kausap? Kada ba tatanungin kita e itatanong mo kung ikaw ba ang kausap ko?” tanong n’ya sa akin, nakangiti siya habang sinasabi ‘yon. Kung dati bihira siya ngumiti ngayon ay napapadalas na ito. Minsan nga mas gusto ko kapag nakangiti siya e kasi parang ang ligtas niyang tingnan.

“Pasensya na… Ano… magsisimba kasi kami ng kapatid ko para sa pagbuti ng kalagayan ni Sed.”

“Magsisimba?” He asked, nag-isip siya saglit. “Oh, you will go to church, and listen to those boring homilies.” He said.

“Hindi boring ‘yon no, ang galing- galing kaya ni Father manermon.” Giit ko sa kaniya at tinuloy ko ang paghalo sa adobo, ni-check ko rin kung luto na ang kanin na niluto ko sa rice cooker.

“Boring.”

“You know what, instead of going there, why don’t you just stay here and continue our time together. You know, let’s f**k till we drop again.” He said at saka siya tumayo at lumapit sa akin. Yinakap niya ako at hinalikan ang leeg ko.

“You what too, huh?” Giit ko at saka ko hinampas ang labi niyang lumalandi na naman sa leeg ko.

 “Bakit ‘di ka na lang kaya sumama sa amin at ng mabawasan ang kasalanan mo ng dahil sa kalibugan mo?” aya ko sa kaniya at saka ako kumindat. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko, kung bakit para akong shungang feeling close na nag-aaya sa kaniya na sumama sa bonding namin ni Jam. Siguro para na rin hindi kami dumiretso ni Jam sa bahay pag-uwi. Ayokong umuwi sa bahay kung tutuusin, napahawak ako sa braso at saka mahinang pinisil ‘yon.

“Ayaw.” He said. Nagising ako ng madinig ko ang boses niya, pinilit kong ngumiti.

“Sige na, para naman makabawi ako sa’yo. Ililibre na lang kita ng kakanin saka ng bibingka pagkatapos.” Aya ko sa kaniya.

“Fine, but I won’t listen to the priest’s homily, okay? I’ll just sleep there.” He said. Ngumiti ako sa kaniya at saka ko pinatay ang stove upang hanguin ang adobo. “Wala ng bawian ‘yan ha?”

Matapos naming mag-almusal ay naligo na kami at naghanda papunta sa simbahan. Mabuti at binaon ko ang damit ko dahil alam kong aabutin ako ng buong gabi kasama si Edison. Dinala ko siya sa simbahan kung saan madalas kaming nagsisimba ni Jam. Pinauna ko na si Jam doon at pinahanap ng upuan namin. Kapag kasi late ka nakapunta sa simbahan ay wala ka ng mauupuan. Halos naman hilain ko si Edison dahil ayaw niya halos maglakad.

“Alam mo demonyo ka ba?” tanong ko sa kaniya.

He smirked,”Well people call me a demon,” He winked.

“Kaya pala ang bigat ng paa mo papasok sa simbahan e!” giit ko sa kaniya at muli ko siyang hinila. Kaming tatlong makapatid lang ang nagsisimba pero dahil sa nasa hospital si Sed kaya kaming dalawa na lang lagi ni Jam ang pumunta. Hinanap ng mata ko ang kapatid ko.

“Ate!” sigaw ng isang boses. Napalingon ako at nakita ko ang kapatid ko. “May upuan na?” I mouthed.

Tumango naman siya sabay turo sa bakanteng espasyo para sa amin ni Edison/.

Hinigit ko ulit si Edison ng saplititan. "Halika na at ng makaupo na tayo." sabi ko sa kanya.

“Nagsisisi na ako sa pagsama ko. I’ll just wait the both of you in the car.”  Reklamo niya sa akin.

 “Demonyo ka ba talaga? Ayaw mong magsimba, ayaw mo sa simbahan. Bakit matutunaw ka ba?” tanong ko sa kanya. He just rolled his eyes at me na para bang isa s’yang baklang nang-iirap. Natawa na lang ako sa kanya at hinawakan ko ang mga kamay n’ya, hinila ko sya pupunta sa aming mauupuan.

"Ate sino s’ya?" tanong ni Jam sa akin.

“Bago kong kaibigan, Jam.”

“Aysus, kaibigan tapos magka-holding hands.” Giit ni Jam, inikutan ko siya ng mata dahilan para mag-lie low siya.

 “Sige na maupo na tayo!” giit ko. Hinatak ko ulit si Edison upang paupuin siya sa aking tabi. “You know what Jas, talagang babalik na lang ako sa sasa—“ hinila ko muli siya ng subukan niyang tumayo.

“Magsimba ka sapagkat blessing ‘yan, okay?” sabi ko sa kaniya. Wala na siyang nagawa kung ‘di ang umupo hanggang sa magsimula ang misa. Natawa na lang ako sa kanya dahil kahit sa sermon ng pari ay ‘di siya nakikinig. Minsan pa nga ay sumasandal s’ya sa aking balikat upang umiglip.

“Makinig ka nga sa sermon ng pari.” Utos ko sa kaniya.

“It’s boring and even useless.” Ang sermon ng pari ay tungkol sa mga magulang at kung paano dapat sila mahalin ng mga anak nila kahit na anong mangyari at vice versa din daw dapat. “Hindi ‘yan useless, hindi rin ‘yan boring. Ang sermon na ‘yan minsan nagbibigay ‘yan ng dahilan para patuloy pang mabuhay.” Giit ko sa kaniya, lumuwag ang hawak ko sa kamay niya.

"I just don't get it why people need to praise someone that you don't know if really it exist." sabi nya sa akin.

 Napangiti na lang ako sa sinabi n’ya sa akin. "Kita mo yun.. yung lola na yan... Di yan umaalis dito hanggang sa di matapos ang limang simba sa umaga. Alam mo ba na may Saltik yan sa utak pero lagi pa rin’ yang nagsisimba." kwento ko sa kanya.

"Kasi yung mga anak nya iniwan sya ganon din ang asawa nya kasi nga may toyo sya.. kaya simula nun lagi na syang nagsisimba dito pinagdadasal na gumaling sya Para balikan sya ng pamilya nya" pagkwento ko sa kanya.

"She's been doing that for 10 years tuwing nakikita ko nga sya minsan nari-realize ko yung tanong mo para kasing totoo eh." sabi ko sa kanya saka ako tumawa.

 "See, that old woman is praying for nothing which means your God is not true." He proudly said.

"Pero nung napasok ako sa trabaho ko, sa mundong ginagalawa ko, napagtanto ko na kung bakit lagi nandito sa simbahan. It’s because God can give you the comfort and Love that we can’t have. God is our hope… God must have reasons and I need to know why.” Nawala ang ngiti ko ng maalala ko lahat ng napagdaanan ko, wala sa sarili akong napahawak sa aking braso.

“Hey, is there any problem?”he asked, umiling ako sa kaniya. “Naalala ko lang kung gaano ako kalala noong ‘di ko pa nakilala ang Diyos.  Pumunta ako dito para sugurin sya kasi ang sama nya eh bakit nya hinayaan na mangyari to sa akin akala ko kasi mahal n’ya ako. Sabi ni Tatay mahal daw ako ng Diyos pero bakit niya biglang kinuha si Tatay? Bakit ako naging ganito? Galit na galit ako sa kaniya, akala ko kasi paasa siya. Pumunta ako sa simbahan no’n para sumigaw, para murahin siya kasi ang daya niya. Bakit niya hinayaan na mabuhay ako na parang prinsesa kung sasadlak din naman ako putik diba? Pero umiyak ako, I cried until I felt na sobrang gaan na, God made me feel na he was carrying me to all my burdens...Tapos pwede kong sabihin sa kanya lahat tapos papagaanin nya ang loob ko yung parang, he was just giving a trial then after four years..." natigil ako sa pagkwento ko kasi naiyak na ako.

Nakatingin lang sya sa akin. Listening... para siyang batang mas naging interesado pa sa aking kwento kesa sa sermon ng pari. "Narealize ko na gusto kong mag madre!" pagbibiro ko sa kanya. Muntikan nya ako batukan pero napangiti sya sa akin.

"A nun? Are you serious?" tanong n’ya sa akin.

"Oo na! Alam ko imposible kasi nga pokpok ako. Pero duh! Gusto ko talaga mag madre! Pero natakot ako kasi baka di ako tanggapin ng simbahan kahit na pwede naman tapos bigla pang naaksidente ang kapatid ko edi wala na! Tsugi ang dream!" bulong ko sa kaniya at mahina akong tumawa pero ‘di niya ako tinawanan. Ang seryoso pa rin ng tingin niya sa akin.

“Hoy, ngumiti ka naman. Para mo akong sasaktan sa titig mo e.” Pero sa totoo niyan natutunaw na ako sa kaniyang mga mata. Parang gusto kong pumasok sa loob ng mga mata niya at manatili doon.

He held my hand, pinagyakap ang aming mga kamay. Hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ‘yon o kung bakit tumibok ng malakas ang puso ko dahil doon. "Then what did God gave you after years of praying and telling him everything. Is it worth it despite of your life?" sabi nya sa akin.

Tumingin ako sa kanya. "A big blessing. Edison. Napalaking blessing na ‘di ko akalain na makikita ko pa. Akala ko nung una panibagong pasakit lang pero ‘di ko akalain na makikita ko sa blessing na ‘yon ang hinahanap ko.” Giit ko at napatingin ako sa mga kamay naming.

Tama ba ang nararamdaman ko? Yes, in just a month of being together because of s****l needs ay naging ganito na ako. Sinubukan ko namang pigilan ang sarili ko pero hindi ko magawa. There’s something about his eyes, his smile, the way he looked at me or he touched me. Iniisip ko na sana siya na lang. Sana nakilala ko siya noong buong- buo pa ang tiwala ko sa sarili ko,

Sana nakilala ko siya noong malinis pa ako.

Noong ‘di pa ako madumi at napagpasa-pasahan ng kung sino-sino.

"Ate ang ingay mo pekaw! Piste kakaw!" saway ni Jed sa akin. Humigpit ang hawak ni Edison sa aking kamay.

 “Kahit ba ‘di ako palasimba possible din akong magkaroon ng blessing na sinasabi mo, Jas?” tanong n’ya sa akin.

“Oo naman, God moves in mysterious ways, Edison.” Natapos ang simba ng mapayapa at masaya. Hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko ngayon. Hindi ko rin alam kung tama ba na samantalahin ko ang ngayon. Pagkatapos ng misa ay nilibre ko ng kakanin at bibingka si Edison, nagtagal pa nga kami sa kainan dahil lahat halos ng masarap ay pinatikim ko sa kaniya. Ito ang unang beses na nakasama ko siya na tila ba magkaibigan kaming dalawa.

Pero alam ko namang hindi.

Alam ko naman na impossible.

Hinding- hindi niya ako magugustuhan sapagkat ako pokpok ako. Madumi na akong babae. “Wala na ba tayong pupuntahan?” Edison asked me habang nakaupo kami sa pinagkainan naming karinderya.

“Wala na e, pupunta pa kasi kami ni Jam sa hospital para dalhan si Sed nitong mga sobrang kakanin na in-order natin.” Giit ko sa kaniya.

“You know what since its boring. I want to go with you in the hospital. Can I?” he asked me.

“Naku huwag na kasi ‘di naman maganda doon saka abala na para sa’yo. Pinilit na nga kitang magsimba tapos isasama pa kita sa hospital.” Giit ko sa kaniya.

“I want to go, don’t worry, I’ll pay you, isama mo lang ako sa hospital.” Giit niya sa akin.

Babayaran… Babayaran niya ako, sabagay bayaran ako.

“Sige, kung ‘yan ang gusto mo, Edison.” Giit ko sa kaniya at saka ko iniwas ang kamay ko ng subukan n’ya ‘yong hawakan. Nagbyahe kami papunta sa hospital, ang sabi ni Jam ay wala daw doon sila Nanay at Tatay dahil nasa sabungan sila. As usual buong maghapon daw sila hindi umuwi at nag-iwan lang ng dalawang daang piso sa kapatid ko. Mabuti ay nagtatabi ako ng kaunti para kay Sed at sa panggastos ng bahay.

Malaking tulong na rin ang pagtatrabaho ko kay Edison dahil ‘di na kailangan pang dumaan ang pera kay Nanay. Kung anong iabot ko malaki man o maliit e ‘di na mahalaga kasi para sa kaniya mas mataas pa rin ang inaabot ko kesa sa kinikita ko sa club dati.

 “Sigurado ka ba na sasama ka hanggang dito?” tanong ko muli sa kaniya habang naglalakad kami papunta sa public room kung saan naroon si Sed.

“Isa pang tanong mo n’yan ay hahalikan na kita.” Sagot niya sa akin. Pagpasok namin sa kwarto ay nakita namin si Sed na nanonood ng TV. “Nandito na si Ate!” napatingin sa akin si Sed at saka siya malapad na ngumiti.

“Ate Jas!” tawag niya sa akin. Agad ko siyang sinalubong ng mahigpit na yakap. “Kumusta ang kapatid ko ha?”

“Mabuti naman ate, ‘di na madalas sumasakit ang ulo ko kasi marami na akong gamot!” sagot niya sa akin at saka siya tumingin kay Edison. “Ate! Bakit ka nagsama ng drug addict dito?!” malakas n’yang tanong sa akin. Agad na kumunot ang noo ni Edison ng madinig n’ya ‘yon.

Paano kasi mukhang astigin na ewan ito si Edison. Blonde ang buhok, may piercing sa tainga at mayro’n din siyang dark circles. Kung tutuusin nga para siyang naka-drugs. “Pasensya ka na, Edison.”

“Sed, hindi siya drug addict—“ natigil ako ng magsalita si Jam.

“Ulol, ‘di ‘yan addict! Boyfriend ‘yan ni Ate, mayaman marami pera tapos malaki ang kotse!” sagot naman ni Jam. Ang kunot na noo ni Edison ay napalitan ng ngiti.

“Ah, bale ikaw na ang bayaw ko, kuya?” tanong ni Sed sa kaniya habang nakakunot ang noo nito.

“Hindi Sed, ano ba kaibigan ko lang siya!” giit ko at saka ako masamang tumingin kay Jam. “Anong boyfriend ang pinagsasabi mo? Diba kaibigan lang pakilala ko sa kaniya?!”

“Aysus ate, palusot ka pa e kung makapagholding hands nga kayo e walang bibitaw ang peg n’yo. Huwag mo akong niloloko ate, uto-uto ako pero ‘di ako tanga.” Giit naman ni Jam sa akin at saka siya kumuha ng tinapay sa lamesa upang kainin ito. Edison laughed at us at saka siya tumingin kay Sed.

“Oo ako na ang bayaw mo, Sed.” Sagot naman ni Edison sa kaniya. Tiningnan siya ni Sed mula ulo hanggang paa. “Kailangan kong makasigurado na ‘di ka kagaya ni Tatay.Hindi ka adik, ‘di ka nanakit, ‘di mo papaiyakin ang ate, ‘di ka rin dapat masama!” saad ni Sed sa kaniya.

Nakagat ni Edison ang labi niya at saka ngumiti. “Don’t worry I’m not that kind of person. I don’t hurt people without any reason.” Napaawang ang labi ni Sed sa English ni Edison.

“Naku, ‘di ka nga katulad ni Tatay Raul. Sige tanggap na kita para sa ate ko pero dapat susuhulan mo kami ng chocolates, cakes, pizza, at saka lahat ng masarap pati yung mga gusto namin.” giit ni Sed sa kaniya.

Edison chuckled at him and looked at me. “Then I will, ano bang gusto mo ha? Bibigyan ka ni Kuya ng lahat ng gusto mo.”

“Edison! Baka maniwala yung bata…”

“Edi maniwala siya, I’m going to get him whatever he wants.” Sagot niya sa akin. Nag-isip saglit si Sed ng gusto niya.

“Ah! Alam ko na, gusto ko ng malambot na kama kasi sa bahay sa papag lang kami natutulog tapos ang tigas ng higaan. Kuya bigyan mo ako ng kama.”Request ni Sed sa kaniya.

“Sed!”

“Bakit ate, tinanong niya ako e, sinagot ko lang naman!” giit ni Sed sa akin.

“Well, you’re wish is my command. I’ll give you a soft bed if you want too.”

"Yehet! May mahihigaan na tayo na malambot, ate! Hindi na tayo sa papag matutulog at hihiga yehet!” Masayang giit ni Sed sa kaniya.

“Hoy dahan- dahan lang maalog na naman ang utak mo!” suway sa kaniya ni Jam.

. "Huwag mong gagawin ang pinangako mo ha? Ako ang bibili ng kama para sa kapatid ko." sabi ko sa kanya. 

"Diba sabi ni Father kanina sa homily ay dapat i-share mo kung ano ang meron ka. At gusto ko magshare." sagot n’ya sa akin.