PAKIRAMDAM ni Prix ay nanlalaki na ang butas ng mga ilong niya sa asar. Hindi niya akalain na nagma-manufacture pa ang Diyos ng mga lalaking gaya ng Rian Ace Morales na iyon.
“Dear God, please give me patience. Lots and lots of patience.” Nagpakawala na lang siya ng malalim na buntunghininga para kahit paano ay mabawasan ang ngitngit na hindi niya mailabas nang bongga. “Chill, Prix. Chill ka lang. Kaya mo dagok na ito sa buhay mo…”
Panay pa rin ang pag-alo niya sa sarili habang ini-inspeksyon ang kabuuan ng kusina. It was as cozy as the room and the living room. Kaya kahit paano ay nakadagdag iyon para makalma ang sistema niya. Gusto niya ang atmosphere sa bahay na iyon. Napaka-relaxing. Kaya kahit paano ay naiintindihan niya kung bakit umaandar ang pagiging territorial ng lalaking iyon
