HAPON na nang araw ring iyon nang magtungo si Monica sa ospital para ihatid sa cafeteria ang mga ginawa niyang leche flan.
“Oh hija, sa ospital ba ang punta mo?” tanong na bati sa kanya ni Aling Nida na nang mga sandaling iyon ay nagwawalis sa labas ng gate.
Agad na tinitigan ni Monica ang mukha ng matanda. At habang ginagawa niya iyon ay hindi niya maitatanggi na tama nga naman ang sinabi ni Myla sa kanya kanina. May hawig ito at si Jake. Pero nang maalala niya ang salitang ikinatuwiran niya kanina sa kaibigan niya ay mabilis na lamang niyang iwinala ang napansin niya sa kanyang isipan.
“Opo, kayo ho? Bakit parang busy pa rin kayo hanggang ngayon?” tanong-sagot niya sa matanda.
“Wala si Ate Cecil dito eh, ako lang mag-isa,” pagbibigay alam ni Aling Nida sa kanya.
“Bakit ho? Nasaan
