Paglabas ko ng bathroom ay nakatulog na ang anak ko sa kama. Kaya naman kinumutan ko na lang ito at bumaba na ako para hanapin si Tredius dahil hindi na ito nakabalik pa.
Ngunit habang papalapit ako ng kitchen ay rinig ko ang mahinang kaluskos mula sa loob. So imbes na pumasok ay mas pinili kong magdahan-dahan lumapit at walang ingay na sumili sa nakabukas na pinto.
Tumaas ang kilay ko nang makita si Tredius na nakatapis lang ng puting tuwalya pero nakasuot ng white epron habang seryosong nakatayo sa harap ng table at may kung anong ini-slice. Napatingin ako sa kutsilyo nitong hawak, napakatalas, parang ang sarap isasak sa kanyang puso.
Pero hindi, hindi pa oras para gawin ko 'yun. Masyado naman yata siyang sinuswerte kung papatayin ko agad. Mas mabuting maghirap muna siya sa mga kamay
