MADALING araw na pero hindi pa rin ako makatulog. Nanatili akong nakatitig sa mukha ng tulog na si Ace at iniisip kung bakit nangyayari ang lahat ng ito. Bakit pakiramdam ko sobrang layo na niya sa akin ngayon kahit na alam kong hawak ko pa rin siya?
He’s like a kite that was high in the sky. I have this feeling that I am not the one who’s holding him anymore. Parang ang sinulid na lang ang naguugnay sa aming dalawa at kahit na anong oras ay pwede nang mapatid dahil sa hindi na kakayanin ng nipis nito ang bigat ng hangin na naglalaro sa pagitan naming dalawa.
But just like a kite, it will never fly by itself unless there’s someone that’s taking good control out of it. I don’t want to let go of the thread that’s in between us because I don’t want him to fall and get broken.
Gusto ko na h
