52

2120 Words

"Desperada ka ba talaga?" kalmado bagaman nagngingitngit na ang kalooban na sabi ko sa kanya. "Kung sa tingin mo ay madadala mo ako sa mala-telenovela mong kwento ay nagkakamali ka. I'm not that stupid." "Talaga?" matapang niyang sabi. Ni hindi ko siya makitaan ng kahihiyan sa mga sinasabi at ginagawa niya. Her class is no longer visible. What a freak! Ngayon lang ako nainis ng sobra sa isang tao. Hindi ako yung tipo na madaling mainis sa paligid ko. I'm not a keen observer either, I think that's the reason why I don't care much about people who aren't that close or related to me. Pero itong isang ito? Sagad na sagad na ang pasensya ko. "Don't waste my morning. Leave." Umirap siya at nagpakawala ng malulutong na tawa. She sounds crazy mad. Dapat ay sa mental hospital siya magpa-check

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD