Chapter eighty five
LUCAS POV’S
Naritong muli ang mga magulang ni Clara sa aming tahanan upang pag usapan ang pagbabago ng petsa ng aming kasal.
“ Bakit kailangan pang patagalin? Doon din naman ang punta niyong dalawa sa simbahan?” pagbibiro ng kanyang ama.
“ Sang ayon ako sayo.” Sabi naman ng ama ko.
“ Hayaan niyo na lang kung anong gusto ni Lucas, kasalanan ko naman kung bakit hindi natuloy ang kasal namin noon.”
“ Huwag kang malungkot iha, naiintindihan ka namin.” Paliwanag ni ina kay Clara.
“ Ano Lucas? Baka ikaw naman ang hindi sumipot?” pagbibiro ng ama ni Clara.
“ Hindi ko po yun magagawa.” Sagot ko.
Ngunit hindi ko rin magawang magpakasal sa anak niyo, hindi ko masabi ang mga katagang yan dahil natatakot ako na baka mali itong kutob ko.
Pakiramdam ko kase may nalimutan ak
