"Tumingin ka sa daan, mababangga tayo niyan eh".
"Sorry," at ako'y bahagyang tumawa. Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na kasama ko siya ngayon. She's now my girl at kahit ano pang sabihin ng iba ay hindi na iyon importante.
Habang hawak ang manibela ay pasulyap sulyap ko siyang tinitignan. Hindi ako magsasawang tignan ang mukha niya. Kahit wala siyang make up ay angat na angat pa rin ang kanyang ganda.
Naalala ko ulit ang gabi na nagtapat ako sa kanya. It took time for me na makahanap ng lakas ng loob. Maswerte ako at higit sa lahat ay nalaman ko din ang kanyang damdamin para sa akin.
"Alam mo matutunaw na talaga ako, kanina mo pa ako tinitignan" reklamo niya at ilang sandali pa ay tumawa.
Sa mga araw na kasama ko siya ay lalo kong nalalaman ang ugali niya. Malambing, maasikaso, po
