Emilia’s POV
“Where are you now? I can’t sleep this early without you. Hinanap ng anak natin ang amoy mo. Hindi sapat ang iniwan mong damit, Ale. I will wait you here, please come home early,” I click the send button kasabay ng pagsimot ko sa damit na iniwan ni Ale sa akin.
I am already in my final trimester at ngayong buwan na rin ako manganganak. Nasanay na akong kasama si Ale at parang pati itong anak namin ay nasanay na rin na amoy—amoy ko ang bango ni Ale.
Hindi ako makakatulog kapag hindi ko katabi si Ale; kapag hindi ko naamoy ang kaniyang pabango. Hindi ko alam kung bakit lahat na lang ay nakadepende sa kaniya. Nangyari ito mula nang magbuntis ako. Para bang hindi ako mabubuhay kung hindi ko siya kasama o nakikita ng aking mga mata.
Ganito ba talaga ang pakjramdam kapag pinagl
