MUGTO ang mga ko nang magising ako ng umaga. Napanaginipan ko si Orly na hindi na raw babalik sa akin. Mas lalo tuloy akong nalungkot dahil isang linggo na siyang hindi umuwi.
“Ma’am, kumain na po kayo.”
“Ha?”
Bigla kong naalala na kumakain pala ako ng almusal.
“Huwag n’yong masyadong isipin si Sir Orly, babalik din po siya.”
Tumango ako. Bakit kung kailan alam ko kung nasaan siya. Saka naman ako masyadong nag-aalala. Kailangan niyang malampasan ang pagsubok na bibigay sa kanya ng grupo bago siya bumitaw sa grupo. Ang sabi niya sa akin ay kamatayan lang daw ang makakaputol sa koneksyon nila sa grupo. Ibig sabihin puwede siyang mamatay kung hindi niya kakayanin.
“Ang dami naman ng niluto mong pagkain.”
“Ma’am, wala pa kayong nakakain. Kumain po kayo kasi baka mas lalong mag-alala sa
