(Two Years later)
“Hindi ba sinabi ko sa ‘yo ay magtiis ka? Zandrick. Ilang buwan nga nagawa mong tiisin ngayon pa kaya na oras na lang ang hihintayin mo?” wika ko nang hindi ko binuksan ang aking mga mata. Nakabaon pa rin ang mukha ko sa unan at tulad ng sinabi ko ay wala pa akong balak na bumangon.
Ngunit sa halip na tumigil si Zandrick sa pinaggagawa niya ngayon ay hindi pa rin ito nagpaawat. Sa halip ay mas lalo lang naging malikot ang kanyang mga kamay at ngayon ay dahan-dahan na itong dumapo sa aking bibig paibaba sa aking puson hanggang sa dumako ito sa suot kong dress.
“Zandrick, ano ba. Please, mamayang gabi na lang natin ‘to gawin. Let’s preserve this moment for the most special night in our life,” wika ko kasabay ang paghawi ko sa kamay ni Zandrick. Hindi na ito naka
